Στο κτίριο της Πολυγνώτου 2-4 οι οροφογραφίες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της αρχιτεκτονικής  του κτιρίου και συχνά διαμορφώνουν το ύφος ή και συμβάλλουν στην αξία του, επομένως η συντήρηση και αποκατάσταση των οροφογραφιών ήταν αναγκαία.

  Η επιλογή των μεθόδων και των υλικών έχει γίνει με βάση τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί στην αρχική κατασκευή, την κατεργασία που έχουν υποστεί, και την κατάσταση διατήρησης τους, σε συνδυασμό με την αξία  και την λειτουργία του κτηρίου.

  Η πρόταση διαμορφώθηκε με γνώμονα την καλή διατήρηση της τελευταίας φάσης στις οροφές με παράλληλη ανάδειξη των πολλαπλών παλιότερων φάσεων στις ζωφόρους. Καθώς το κτίσμα αυτό δεν εντάσσεται σε μια ενιαία ρυθμολογική φάση που να συνδέει τον εσωτερικό διάκοσμο με την ογκοπλαστική διαμόρφωση των όψεων / κατόψεων και να οδηγεί σε μία τολμηρή ανάδειξη ενός στυλ, η πρόταση βασίστηκε στην αρχή της ελάχιστης επέμβασης και στην διατήρηση του διακόσμου όπως εμφανίζεται σήμερα.